Einhverra hluta vegna komu mér alltaf stórar, vel skreyttar laxaflugur frá Skotlandi í hug þegar minnst var á skrautflugur. En skrautflugur (enska: attractors) ná til fleiri flugna og fiska. Allar flugur sem hnýttar eru í björtum litum; þurrflugur, púpur og straumflugur sem ekki líkja eftir neinu því sem finnst í lífríkinu geta strangt til tekið talist til skrautflugna. En ekki gengur allt glysið jafn vel í fiskinn, nokkrir litir og litasamsetningar hafa reynst betur en aðrar í gegnum tíðina, mismunandi þó eftir tegundum fiska.

Svo virðist vera sem silungurinn látið helst glepjast af rauðum, gulum og grænum flugum, auk samsetninga þessara lita með hvítu. Flugurnar í heild sinni virðast ekki þurfa að höfða til silungsins, meiru virðist skipta að einstakir hlutar hennar kveiki í silunginum, litaskil umfram samsetningar.

Sjálfur á ég mér skrautflugu sem ég hef verið að prófa mig áfram með, kannski meira af forvitni heldur en frumleika. Upprunalega voru litirnir og efnið valið skv. bókinni, rautt og grænt, áberandi og glitrandi. Þessi útfærsla hefur vissulega gefið mér nokkra silunga og ekkert undan henni að kvarta sem slíkri, en eitthvað var það þó sem ég var ekki ánægður með og nú hefur hún þróast aðeins.

Grænt marabou skott með Peacock Kristall Flash hefur leyst af hólmi tinselið og búkurinn er núna úr Peacock Ice Dub, vafinn með rauðum vír til þyngingar.

Ekki alveg eins glannaleg í útliti en litirnir eru eftir sem áður skv. bókinni og skilinn á milli efri- og neðri hluta hennar nokkuð áberandi. Sumarið og silungurinn kveða svo upp úr um hvort tilfinning mín um veiðihæfni hennar séu réttar.

Þegar ekkert klak er í gangi og lítið líf er að sjá í vötnum, grípa veiðimenn gjarnar til skrautflugna af einhverju tagi til að kveikja í fiskinum. Hvort sem menn reyna fyrir sér með þurrflugu, straumflugu eða púpu er oftar en ekki hægt að ná fram einhverri hreyfingu í vatninu með skrautflugu sem lögð er út á líklegan veiðistað.

Það er ógrynni þurrflugna sem teljast til skrautflugna en einhver þekktust þeirra er kannski afbrigði Lee Wulff af Royal Coachman, Royal Wulff. Flugan í sjálfri sér líkir ekki eftir neinu ákveðnu skordýri, en hefur virkilega sannað sig, ekki síður en aðrar úr smiðju þeirra Wulff hjóna; Gray Wulff, White Wulff og Grizzly Wulff.

Úrval straumflugna er nánast ótæmandi, nokkrar sem gefið hafa ágætlega í gegnum tíðina eru Mickey Finn, Royal Coachman og ‚okkar eigin‘ Dýrbítur.

En það eru fleiri flugur en þurr- og straumflugur sem geta sært silunginn til töku, bjartar púpur með glitrandi kúluhausum verkja alveg eins mikla forvitni silungsins og vel þess vert að gefa þeim gaum.

Hvaða litasamsetningu, áferð eða uppbyggingu menn velja skiptir kannski ekki mestu, heldur það að menn finni sína eigin flugu, verði öruggir með hana og deili áhuga sínum á henni með silunginum. Prófið ykkur endilega áfram með bjartar og litskrúðugar flugur, hvort heldur í hnýtingum eða aðeins við veiðarnar í sumar.